کتاب سفرنامه اوژن فلاندن به ایران

درباره کتاب سفرنامه اوژن فلاندن به ایران

در سال ۱۸۳۹، اوژن فلاندن، به همراه کاست، برنده جایزه انستیتو فرانسه شد. و هر دو به سفارت کنت دو سرسی در ایران پیوستند. آن دو پس از جدایی از دو سرسی، اصفهان را با مبلغی ناچیزی پول و چند همراه ترک کردند. آنها راه خود را به سوی همدان، کنگاور و بیستون ادامه دادند و به اصفهان و سپس به شیراز و بوشهر رفتند. سپس از طریق شیراز، اصفهان و کاشان به تهران بازگشتند و بعد از آن به تبریز رفتند. جایی که وضع بهداشتی فاجعه بار و شیوع بیماری ها بازگشتشان را از طریق ترابزون یا تفلیس با مشکل مواجه ساخت. به طوری که مجبور شدند مسیر تبریز-بغداد را از طریق کردستان طی کنند.

شجاعت فلاندن در این سفر از سوی کاست مورد ستایش قرار گرفت. او همچنین به تهور و خلق و خوی خشونت آمیز او اشاره کرد. جدول زمانی و کار آنها کاملاً برنامه ریزی شده بود. پس از بازگشت فلاندن به فرانسه، به او نشان لژیون دونور اعطا شد. با وجود اینکه پیش و پس از او نیز سیاحان مبرز و دست به قلمی از ایران دیدن کردند. و سفرنامه هایی از خود به جا گذاشتند. سفرنامه فلاندن چه از لحاظ متن و هم از لحاظ تصاویرش، در نوع خود الگو و منبع مهمی به شمار می رود. که  اطلاعات ارزشمندی در بسیاری از زمینه ها من جمله: تاریخی، باستان شناسی، هنری، معماری، جغرافیایی، زندگی اجتماعی و درباری، اداره سلطنتی، سازمان نظامی و… ارائه می دهد. برنامه های سفر به دقت ذکر شده است. جدولی از فواصل بین مقاصد کشیده شده که با زمان لازم با سرعت معمولی پیمایش اسب ارائه شده است.