لنین در کتاب درباره امپریالیسم و امپریالیستها به نقد همه جانبه سرمایه داری می پردازد. او مبانی فکری سرمایه داری را نیروی محرکه توحش و جنگ افروزی دول سرمایه دار می داند. همچنین عملکرد حاکمان چنین جامعه ای را موجب تیره روزی عامه مردم معرفی می کند. در این کتاب لنین نامه ای نیز خطاب به کارگران امریکایی می نویسد و آنان را به اتحاد علیه اربابان خود فرا می خواند.
لنین رقابت آزاد در نظام سرمایه داری قابل دفاع نمی داند چرا که این رقابت، به انحصار منجر می شود. اوبا آوردن آمار و ارقام مربوط به مبادلات اقتصادی سرمایه دارها، سعی می کند این انحصار را عیان کند. پیدایش انحصاری ها، که معلول تمرکز تولیدات است، قانون عمومی و بنیادین مرحله کنونی رشد و توسعه سرمایه داری است. از نظر او سرمایه داری در مرحله امپریالیستی، تولید را اجتماعی می کند. به عبارتی سرمایه داران را از رقابت آزاد کامل به اجتماعی شدن کامل می کشاند. تولید اجتماعی می شود اما مالکیت کماکان خصوصی باقی می ماند. ابزار اجتماعی تولید کماکان در مالکیت خصوصی عده قلیلی باقی می ماند. پس رقابت آزاد،تمرکز تولید به همراه می آورد، تمرکز تولید، امکانات و منابع خام و بازار بیشتر و بزرگ تری می طلبد.
سرمایه داران بزرگ تر با بی رحمی تمام سرمایه داران کوچک تر را می بلعند. در این شرایط با انحصار بین چند بنگاه عملا زمینه برای تشکیل کارتل ها و تراست ها آماده می شود. پس رقابت در نظام سرمایه داری عملا در تضاد با انحصار عمل می کند. بنابراین ما در دوران ویژه سیاست مستعمراتی جهانی مشغول زندگی هستیم که با آخرین مرحله رشد و توسعه سرمایه داری و با سرمایه داری مالی به شکل معناداری ارتباط تنگاتنگ دارد. این تنها گوشه ای از آن چیزی است که لنین درباره امپریالیسم و امپریالیستها می گوید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.