درباره کتاب سیاحتنامه شاردن

نویسنده کتاب سیاحتنامه شاردن در سال ۱۶۴۳ در پاریس متولد شد. از آنجا که پدرش جواهرساز بود، وی از همان دوران خردسالی با انواع سنگهای قیمتی و جواهرسازی آشنا شد. ژان شاردن اولین سفر خود را در ۲۲ سالگی رفت که این سفر شش سال به طول انجامید. در میان کشورهایی که در طول سفرش از آنها دیدن کرده بود. ایران بیش از سایر کشورها توجهش را به خود جلب کرد. همین بود که پس از بازگشت از سفر اول در سفر دومش نیز به ایران رفت. در این سفر بانوی بازرگانی هم به نام مادام لسکو همراهیش می کرد. این سفر باعث شد که او به مدت شش سال در ایران بماند و سیاحتنامه ای مفصل و مصور از خود به جا بگذارد. او در این سیاحتنامه از باورها و آداب و رسوم ایرانیان گرفته تا مساحت و معماری منازل و طبیعت کشورشان نوشته است.

سیاحتنامه شاردن به محض انتشار با استقبال فراوانی در میان اروپاییان مواجه شد. این استقبال فقط از جانب خوانندگان متفننی نبود که به دنبال سرگرمی و گذران وقت از طریق مطالعه بودند. بلکه خوانندگانی که در طلب آگاهی از اوضاع ممالک مشرق و آشنایی با وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی آن کشورها بودند نیز به این کتاب علاقه نشان دادند. مشاهدات شاردن مورد توجه نویسندگانی مانند منتسکیو، ولتر و ژان ژاک روسو قرار گرفت. مثلا نظریه مشهور منتسکیو درمورد تاثیر شرایط اقلیمی بر طرز فکر و روابط اجتماعی جوامع، مطروح در آثاری؛ مانند نامه‌های ایرانی و روح القوانین، به مشاهدات شاردن از ایران و هندوستان ارجاع دارد. شاردن خود نیز برخی متون قدیمی یونانی و رومی درباره ایران؛ از جمله آثار هرودوت و استرابورا را خوانده بود. همچنین با آثار جهانگردان اروپایی پیش از خود هم آشنایی داشت. این کتاب را انتشارات امیرکبیر در ایران با ترجمه محمد عباسی منتشر کرد.